Model yılı itibarı ile artık klasik olmuş abiler, ablalar (o abiler değil, sakin olun millet) gibi konuşmak istemiyorum ama nesil bozuldu. Bozmaz bozmaz dedik yine bozuldu. Önünü alamadık… Çok bozuldu. Ne var ki ‘çocuklar tv’den beri gelmiyor’ diye hayıflanacak değilim zira bu yazıda genç kuşağın farklı bir bölümünü irdelemek istiyorum: Yeni nesil sürücüleri…

Evvela ‘yeni nesil sürücü’ kavramını izah etmeme izin verin: Ben bu nesli otomobil kullanmaya 2000′li yıllardan sonra başlayan sürücüler olarak tanımlıyorum. Üç harflilerin (ABS, ESP, TCS, RTE) yaygınlaşmaya başladığı o dönemden sonra sürüş tecrübesi o kadar ciddi değişimlere uğradı ki, sürücüler de değişti. Daha doğrusu evrildi…

Limit fren tekniği diye bir şey vardı mesela. ABS’yle birlikte tarih olan…

ESP eski zamanlarda çok çok parti ismi olabilecek bir kısaltma iken, şimdilerde yeteneksiz sürücüler sendikasının avukatı tarafından kullanılıyor.

RTE’nin ne işe yaradığını ise zaten hepimiz ziyadesiyle biliyoruz…

Çok değil, bundan 20 yıl öncesine giderek size hayallerimi süsleyen Ferrari’den bahsetmek istiyorum. 355′ten… Yollara çıktığı dönemde kullanılabilirliği ve uysallığıyla kimilerinin eleştirdiği, kimilerinin ise çok sevdiği F355′le, günümüzün yıldızı 458′in hikayeleri arasında ortak bir nokta var: Otorite kabul edilen birçok otomobil yazarı bu iki bebek için de ‘bu zaman kadar kullandığım en iyi Ferrari’ gibi laflar etmişlerdi. Dahası, milliyetçi İngilizler bile 458 vs 12C karşılaştırmalarında İtalyan aygırını defaatle birinci seçmekten geri durmamışlardı. İşin özü 355 de, 458 de kendi zamanlarının en parlak spor otomobilleri…

Elimizde aynı markanın 20 yıl arayla piyasaya çıkan iki efsane modeli var;

Biri manuel, diğeri otomatik,

Birinde kontrolü kaybedince işler elllerinize ve ayaklarınıza kalır, diğerinde ESP var,

Biri kolay kullanım konusunda ün yaptığı halde sürücülük yetenekleri gerektirir, diğerini bir babaanne bile rahatlıkla kullanabilir,

Birinde yan gitme açısını gaz ve direksiyon ayarlar, diğerinde elektronik bir yardımcı…

Örnekleri uzatmak mümkün

Otomobiller ılıklaştıkça sürücüler de ılıklaşıyor millet! Otomatik şanzıman yüzünden körelen bir sol ayak, sol ayak freninde ne kadar iyi olabilir? Yahut ABS sayesinde frene abanmaya alışan (tabi ABS’nin mantığını biliyorsa) bir sağ ayaktan, limit fren hassasiyeti beklenir mi? ESP olayına ise tek bir soru yetecek: En son ne zaman tam kontra ile otomobil kontrol ettiniz?

Daha hızlı giden, daha az tüketen ve daha sert karakterli otomobil çağımız maalesef sürücülük yeteneklerimize sert yumruklar indiriyor. Bende ise çok basit öneriler var;

Hepimiz abazan bir mekanik sürüş makinesi toplayacak kadar zengin değiliz. Bu yüzden hiç değilse, haftada bir sıkı rakiplerle go-kart yarışı yapın. Bu sayede temel sürüş yetenekleriniz daha uzun ömürlü olacağı gibi, çok güzel kafa (aman kafa kopmasın da) dağıtabilirsiniz.

Para var, huzur var tayfasından iseniz, gidin kendinize arkadan çekişli mekanik bir otomobil toplayın. Kilitli diferansiyeli, yarım takla kafesi ve ayarlanabilir süspansiyonları da olsun. Bu türden bir canavar, günlük kullanımlar için çok uygun olmasa da, en azından hafta sonları hem eğlenmek, hem de öğrenmek için idealdir. Böylece metrelerce yan giderek eğlenmenin tadını çıkarırken, sürüş yeteneklerinize de sahip çıkmış olacaksınız.

BMW’nin otomatik drift sistemine selam ve saygılarımla!