Ford Ka’mın minik motoru ‘yeteeeeeeeee……’ diye bağırıyor. Beşinci vitesin cılız tork bandını geçeli çok oldu ve hayali devir saatim (Ka’larda devir saati yoktur) redline sınırlarında geziyor. Bütün bu telaşe hava alanına yetişmek için… Uzun bir sağ viraja 160’la (Ka’nın maksimum hızı) giriyorum ve viraj çıkışında ters istikamette park etmiş Megane’ı gördüğümde çok geç oluyor. Frene basmak gereksiz; polis aracında otururken bedava dakikalarını bitirmeye çalışan memurla manalı manalı bakışmamız çok uzun sürmüyor ve bir vites küçültüp gaza tekrar oturuyorum.

Güne, bir Megane sayesinde yiyeceğim okkalı radar cezasıyla başlamak tuhaf oldu zira 1 dakika 9 saniye ile yakaladığım uçak beni bir başka Megane’a götürüyor. Yeni Megane’a…

***

Antalya’yı özlemişim. Güneş ışıl ışıl, esintilerse biraz serin. Pek nazik Renault ekibiyle tanıştıktan sonra, kapıda bizi bekleyen Megane’lar ve rotamızla ilgili kısa bir briefing alıyoruz. Hatchback ve sport tourer (bildiğin steyşının sportif olanı) olmak üzere iki farklı gövde tipiyle sunulan otomobillerimizin tümünde GT-Line isimli ‘top spec’, yani en yüksek donanım mevcut. Çeşitliliği artıran bir başka detay ise şanzıman: EDC isimli çift kavramalı şanzıman, benzinli modellerde CVT şanzıman ve İsmail’in en sevdiği seçenek olan manuel şanzıman…

Hava alanı ve Vedat Milor’un ‘memleketin en iyi lokantası’ demekten (iddialı konuşmayı sevmiyormuş) son anda vazgeçtiği Yedi Mehmet Restaurant arasındaki rotamızda kullanmak üzere hangi modeli seçtim dersiniz?

En güçlü olanı mı?
En uzun olanı mı? (Boyut önemlidir. En azından otomotiv sektöründe…)
Yoksa en sportif olanı mı?

Cevap: Hepsi.

Megane Sports Tourer’ın 130 bg gücündeki 1.6 dizel motorla yürüyen manuel şanzımanlı ve GT-Line donanımlı versiyonunda yukarıdakilerin hepsi mevcut. Dışarıda Malta mavisi rengi, bana çocukluğumun hızlı vagonlarını hatırlatan gövdesi, 17 inçlik Celsium jantları; içeride ise Renault Sport imzalı kadranı, kırmızı dikişli direksiyonu, nefis spor koltukları ve hızlı otomobil klişelerinden olan alüminyum pedallarıyla karnımı gıdıklayan bu bebeğin direksiyonuna geçmek için çocukluğumuzdaki gibi ‘birim!!!’ diye öne çıkıyorum.

Yaklaşık 15 araçlık konvoyumuzla yollara düşüyoruz… Memlekete yabancı olmanın etkisiyle dikkatimi çoğunlukla trafiğe ve Renault’nun yeni kullanıcı arayüzü olan R-Link multimedya sistemine veriyorum. Bu teknolojiye az sonra tekrar değineceğim fakat öncelikle bahsetmek istediğim farklı bir konu var: ‘Yeni Megane’ dedik ama aslında buradaki otomobile ‘makyajlı Megane’ demek daha doğru olur. Zira araçtaki değişimlerin çoğu ön kısımda yoğunlaşıyor ki bunun nedeni, Renault’nun Clio’yla başladığı ve Captur ile sürdürdüğü ‘röno yüzü’ felsefeli tasarımına Megane’ı da dahil etmek. Bu ne demek? Daha büyük logo, LED gündüz farlarına kavuşan aydınlatma grubu ve yeni tampon tasarımı… İç mekan da dahil olmak üzere, aracın diğer kısımlarında çok ciddi değişimler olduğunu söylemek güç. İşin aslı, Megane IV gelene dek, dişli rakipler karşısında durumun idare edilmesi gerek ve bu makyaj taze kan anlamına geliyor. Kısaca, kapsamlı bir değişime uğramaktan ziyade, tozu alınmış ev gibi gibi hissettiren bir Megane bulacaksınız. Haberiniz ola…

Yedi Mehmet’e ulaşıyoruz. Nefis bir manzaraya nazır masamızda muhabbeti biraz daha koyulaştırıyoruz. Yemekler ise manzaradan da nefis… Milor haklıymış.

Sırada otel yolu var. Bu kez yemekten önce kullandığım Megane’ın 110 bg’lik EDC’li versiyonuna geçiyorum. Belek yolu oldukça sakin olduğundan biraz gazlayabilirim değil mi? Dikkatimi ilk çeken detay, 110 bg ve 130 bg’lik dizeller arasında öyle aman aman bir performans farkı olmaması. Öyle ki -araçların farklı olduğunu bilmeseniz- 20 bg’lik güç farkını ayırt edemeyebilirsiniz. Bu durumda payı büyük olan çift kavramalı EDC otomatik şanzıman için söylenecek çok fazla şey yok. İşini gayet iyi yapan, vites değişimleri pürüzsüz ve çabaladığım halde kafası karışmayan bir şanzıman EDC. İyi iş… Koca gövdeli tourer’ın sürüş karakteri ise beklediğimden daha gevşek. Her haliyle sportif görünen ve kadranında işinin ehli Renault Sport imzası taşıyan bir araca binince beklentiler ister istemez yükseliyor fakat dediğim gibi, alıştığımız Megane’dan daha sportif bir sürüş bulamadım doğrusu. Pedallar, vites değişimleri ve süspansiyonlar oldukça yumuşak. Bu arada yeri gelmişken söyleyeyim, süspansiyon salınımları yumuşak olduğu halde darbe emme konusunda yumuşak davranmıyor Megane. Bu konuda çok dişli rakiplerin olduğu bir gerçek… Yakışıklı vagonun yol tutuş karakteri biraz ilginç. Direkt olmayan bir direksiyon vasıtasıyla yön değiştirmeye başladığınızda arkadaki kütle fazlasının teknemsi hareketler yaptığını hissediyorsunuz. Açıkçası ben bu detaya bayıldım çünkü otomobilin kütlesini kontrol etme hissiyatına tavan yaptırıyor ve virajlarda daha klasik bir sürüş karakteri yaratıyor. Netice olarak, GT-Line paketinin görsellikten biraz daha öteye gitmesi çok tatlı olabilirdi. Hele ki firmanın elinin altında RS gibi bir departman varken… Darısı Megane IV’ün başına. Daha rafine olan ve spor pakete ‘sportif sürüş’ olayını da dahil ederek RS modelleriyle ‘normal’ modellerin arasında basamak olabilecek bir Megane bekliyoruz.

***

Otele yerleştikten sonra, isteyen yazarların katılabileceği bir ‘golf’ eğitimi olduğu söyleniyor. Bu, AMG isimli bir otelde M3 lansmanı yapmakla aynı şey yahu… ‘Golf bizi bozar, yaşasın Je…’ diye söylenmek üzereyken kendime birkaç tokat atıp eğitime katılmayacağımı, bunun yerine etraftaki köy yollarında sürüş yapacağımı belirtiyorum.

Sıradaki test aracım dizel, manuel şanzımanlı ve GT-Line paketli hatchback bir Megane. İçeri geçer geçmez acaba diyorum, bu farklı bir paket mi? Zira kabin sportiflik anlamında biraz daha soft ve günlük kullanıma daha uygun. Çok ilginçtir, yola çıkar çıkmaz, tourer’dan daha doğal bir Megane buluyorum. Bunda kısalan gövdenin payı elbette yadsınamaz fakat sadece sürüş yaparken değil, içeride otururken bile daha dostane ve sıcak hissettiriyor hb model.

R-Link demiştik… Özellikle navigasyon çok düzgün olmuş. Rahatsız etmeyen ve sürücüyü azarlamaktan ziyade yol gösteren bir navigasyon sistemi mevcut Megane’da. Kullanımı biraz alışkanlık gerektirse de aradığım şeyi bulamadığım bir durum olmadı ve yön duygusundan yoksun bir adam olarak köy yollarında bir kez olsun kaybolmadım. R-Link ilerleyen dönemde daha da gelişecektir…

Dizel motorlarla ilgili ne söyleyebilirim ki? dCi’ler dünyanın en iyi dizel motorlarından… Yeniden keşifler yapmaya gerek yok. En az eskisi kadar başarılı, en az eskisi kadar ekonomik. Nokta.

Farklı, alışılmışın dışında bir sürüş tecrübesine ve bolca alana ihtiyacınız varsa ya da benim gibi steyşın fetişistiyseniz sport tourer’ı rahatlıkla önerebilirim. Daha doğal ve günlük kullanıma daha uygun olsun derseniz hatchback diyorum.

Köy yollarında dolaştıktan ve Belek sahillerinde Akdeniz’i izledikten sonra otele geri dönüyorum. Toplantı, akşam yemeği derken vakit epey geç oluyor ve yorgun bedenimi beyaz çarşafların üzerine bırakıyorum.

***

Güneş aynı güneş, rüzgar başka yerlere göç etmiş. Gitmesek, hep burada kalsak olmaz mı yahu? Siyasi lanetlerden, trafikten, kötü havalardan uzak olan bu yerden ayrılmak zor olacak.

Kahvaltının ardından oteli terk ediyoruz ve bir kez daha manuel şanzımanlı hb modelle yola çıkıyorum. Biraz aceleden, biraz da apaçilikten hızla sürüyorum hava alanına doğru. Yolda açık görüşlü birkaç boş virajı pas geçmiyor, limitleri keşfediyorum. Megane dinamik açıdan, eskiye kıyasla, biraz daha iyileştirilmiş. Limitleri net, tutunmayı bırakma karakteri anlaşılmaz değil. Eğlence dedektörü, pardon stabilite kontrolü ise çok ateşli olmadığı için minik kaymalara müdahale etmiyor. Bu yüzden hava alanına park ettiğimde ortalık biraz debriyaj, biraz da lastik kokuyor…

Antalya’ya Placebo’dan The Bitter End‘i dinleyerek veda ediyorum. Daha iyisi olamazdı doğrusu…

***

Renault Türkiye yöneticilerine, basmakalıp bakış açılarından sıyrılarak bloglara gereken önemi verdikleri için çok teşekkür ederim. Diğer markalara örnek teşkil etmesi umuduyla… İyi haftalar

***

Otomobilin fiyatlarına buradan ulaşabilirsiniz.