İçeriğe geç

GÜÇ = TORK X DEVİR

Dersimiz fizik;

10360617_664642670250103_1032584870247976387_n

5 replies »

  1. İsmail Bey selamlar, yazılarınızı beğenerek okuyorum ancak hp ve tork ile ilgili paylaşımız epey yanlış. İnternette biraz araştırmanızı öneririm. Saygılar.

    Cevapla

      • Merhaba, yanlış olduğunu düşünmüyorum, yanlış.

        1.hp=torkxdevir/7023,5’dir. gücü hp, torku da nm birimlerinde alırsak..
        2.güç, duvara ne kadar hızlı carptığınız değil, ne kadar cabuk hızlandığınız olabilir ki duvar örneği aslında çok doğru bir örnek de değil.
        3.en yanlış bölüm ise tork. Tork duvarı ne kadar öteye fırlattığınız asla değil, bu olsa olsa momentum olurdu ki bu da gene çok doğru bir benzetme olmaz. Tork döndürme kuvvettidir. Çok sağlam bir duvarı geçmek için tork gereklidir ancak duvara ileti ne kadar fırlatacağınız ile ilgili bir bilgi vermez.

        Aslında duvar örneği güç ve torku anlatmak için yanlış bir örnek ama açıklamalar daha da yanlış..

        Data detay yazamayağım vaktim yok ancak, biraz “http://auto.howstuffworks.com/difference-between-torque-and-horsepower.htm” bu kaynağı ve google da “hp vs torque” yazarak inceleyin, anlayacağınıza eminim.

        kaynak: sabancı uni. mekatronik mühendisi.

      • Merhaba,

        Güç, otomobillerin ne kadar hızlı gideceğini; tork ise sizin de çok iyi bildiğiniz gibi, ne kadar çabuk hızlanacaklarını belirliyor. Duvar örneğine gelirsek, hızlı bir çarpışma için (aslında hız için) güç gerekir; yıktığımız duvarı öteye götürebilmek içinse tork devreye girer. Aynı şeylerden bahsettiğimizi düşünüyorum

  2. İsmail Bey inat etmeyin Engin bey (mekatronik mühendisi) haklı. Duvar iyi bir örnekleme değil. Hız için güç gerekir tamam ama yıkılan duvarı öteye götürme durumunda momentum büyüklüğü önemlidir bu da sadece torkla açıklanması eksik olur hızlanan kütle ve çarpılan kütlenin önemi vardır. Saygılar…

    Cevapla

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

Gravatar
WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Google fotoğrafı

Google hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Vazgeç

Connecting to %s

By
On
5 Yorum

DİĞER

, , , , , , ,

INSTAGRAM

Yirminci yüzyılın erken dönemlerinde, otomobil kavramı halen çok yeniyken, ‘motorlu araba’ ile ilişki kurmuş kadınlar basının ilgisini çekiyordu. Gazetelerde, örnek alınması ve takdir edilmesi gereken teknoloji aktörleri olarak ön plana çıkarılan ‘kadın sürücü’ tıpkı erkekler gibi otomobili sevdi ve özgürleştirici bir araç olarak otomobile dair umutlar besledi. Otomobili zevk, hareketlilik, güç, bağımsızlık ve özgürlük gibi değerlerle eşleştiren ‘kadın sürücü’ söz konusu adaptasyon döneminde bazı zorluklarla karşılaştı. O dönemde bir ‘otomobilci’ olmak için sadece yeni makinenin çalışma prensibine hakim olmak yetmiyor, bununla birlikte yeni fiziksel/duygusal alışkanlıkların da kazanımı gerekiyordu. Duygusal algıların açılması, fiziksel reflekslerin geliştirilmesi, el aletlerinin kullanımı, trafikteki akışı okuma becerisi, yeni giyim tarzlarına uyum, sinirsel mukavemet, cesaret, koordinasyon becerisi ve makinenin ritmine ve sesine ayak uydurma… Yeterli bir ‘otomobilci’ olmak için gerekli bu yetkinlikler kadın erkek tüm otomobilciler için geçerli olduysa da ‘kadın sürücü’nün kısa sürede erkeklerin egemenliğine girmiş bu dünyada tutunabilmek için cevaplaması gereken başka sorular da vardı. Avustralyalı Hukuk Profesörü Georgine Clarsen’in kadın ile otomobil arasındaki ilişkiye retrospektif yaklaştığı ‘Eat My Dust: Early Women Motorist’ adlı kitabı konuyla alakalı derin açıklamalar, örneklemeler ve röportajlar içeriyor. Konuya ilgi duyan erkeklere ve kadınlara tavsiye ederim. Kitapta otomobilciliğin ilk dönemlerinde görece güçlü bir yer tutmayı başaran kadının, köşesini nasıl kaptırdığına dair yorumlar bulacaksınız. Güzelliğiyle zayıf düştüğüm otomobilci bir kadın ve bu kadının ojelerine eş deri döşemeleriyle BMW Z3 Coupe fotoğraflarda bir araya geliyor. Olympus Mju kamera ile Fuji Color C200 filme çalıştığım ve dijital müdahalede bulunmadığım bu üçleme, kadın ile otomobilin birlikteliğini bir erkeğin gözünden anlatıyor. #35mm #filmphotography #olympus #mju #fujicolorc200 #bmw #z3coupe #filmisnotdead
Çıldır Gölü her kış elli santimetrelik buzdan örtüsüne sarılıyor ve iki bin metredeki yuvasına baharın tekrar gelmesini sessizce bekliyor. Ama ne sessizlik! Devasa buz plakalarının arada bir çatırdamasını ve teninize binlerce minik çiviyle hücum eden acı esintiyi saymazsak, buranın anlamlı bir bakış kadar sessiz olduğunu söyleyebiliriz. Sonra 450 beygirlik bir makinenin çalışmasıyla sessizlik kırılıyor. Üzerinde onlarca minik çivi bulunan lastikler -çoğu zaman boşa- dönmeye başlıyor. Ve gölü bir çerçeve gibi saran dağların ardında güneş batarken, arka lastikler sanki suya ulaşmak ister gibi buzu yırtıyor. Farlar kızıla çalan gölü bir deniz feneri gibi aydınlatmakta, zeminden ayrılan buz zerrecikleri ise estetik biçimde esintiye karışmakta. Bir anlığına dünyada yalnız kaldığımı ve donmuş bir gölün üzerinde yan gitmekten başka bir eğlencenin kalmadığını hissediyorum. İşte öyle özel, öyle ayrıcalıklı. Derken, sessizliği bozan ikinci şey telsiz oluyor: ‘Evet arkadaşlar, isterseniz dönelim!' #kars #çıldırgölü #bmw #m4 #bomkarvebuz2020
Sokağın ruhunu ve dönemi tıpkı giysiler ve saç kesimleri gibi temsil eden otomobil modern hayatın görünmez bir parçasına dönüşmüştür. Onu görünür kılmak ise fotoğrafçının işidir. O halde camdan ve metalden heykellerin fotoğraflarında Münih sokaklarını bulalım. #35mm #filmphotography #filmisnotdead #munich #streetphotography #parkedcar #petrolicious
Evde internete erişim şansını henüz yakalayamamış doksanlar çocuğu için uzun metrajlı pornografiye ilk adım: Gone in 60 Seconds. O dönem ilk gençliğe uzanmaya çalışan bu nesil, 2000 yapımı film boyunca, her biri kadın isimleriyle kodlanmış elli otomobilin çalınırken nasıl göründüğüne ve yirmilerinin ortasındaki sarı saçlı Angelina Jolie’ye bakardı. Sinematik açıdan hayli kusurlu bulmama rağmen ‘60 Saniye’nin birçok otomobil tutkunu için ilk tetikleyicilerden biri olduğunu düşünüyorum. Filmde ekip lideri Memphis Raines’in (Nicolas Cage) önce otomobillerin yerlerini belirlediğini, fotoğraflar çektiğini ve sonra işe koyulduğunu görürüz. Kendisinden aldığım ilhamla altmış saniyede yarattığım analog fotoğraf setini paylaşıyorum. Umarım listede olmayan bir otomobili fotoğrafladığım için öfkelenmez. #35mm #olympus #mju #fujicolorc200 #honda #nsx #parkedcar #gonein60seconds #filmphotography #filmisnotdead #petrolicious
Varlığını doğaya borçlu olan insan biraz hızlanmaya, biraz yükselmeye görsün çabucak unutur bunu. Kibrinin önünü alamaz. Öyle ki doğayı kafeslenmiş bir sirk ayısı beller de onunla keyif için uğraşmaya yeltenecek kadar şımarır, alçalır bazen. Doğa ise bunu sessizce izleyecek kadar bilgedir. Tekniğinin özünü ateşli silahlara borçlu olan otomobil, tıplı silahlar gibi, insanın içine konduğu simülasyona hükmetme ateşini körükler. Mesafeyi kısaltan, zamanı baskılayan otomobil şımartır özgürleşen insanı. Oysa insanın kendisi gibi, otomobili de bir damla suya muhtaçtır. Bu fotoğraf seti otomobil ile doğa arasındaki ilişkiye dair bir deneme. Doğadan aldıklarıyla doğaya büyüklenirken doymayan gözlerimiz ve kızarmayan yüzlerimiz için. #35mm #filmphotography #leica #leicaM6 #kodakgold200 #bmw #bmwx2 #somewheremagazine #gökçeada
Kırmızı otomobilimin gençleşme süreci yaklaşık bir aydır devam ediyor: İkinci nesil BMW 5 Serisi yollarda çok nadiren rastlayabileceğiniz şık ve pratik bir seksenler spor sedanı. Sahip olma arzusunu güçlendiren bu durum aynı zamanda otomobilin teknik süreçlerini evde vegan misafir ağırlamaya benzetiyor. Son bir ay bu açıdan gerçekten öğretici oldu: ‘Çalışıyorsa, dokunma!’ prensibinin seksenlerde ne anlama geldiğini, günümüz ustalarını yetiştiren emekli ustalarla sohbet etmeyi ve BMW Classic Parça Departmanı’ndan Ankara İvedik Oto Sanayi’ne kadar, kurumsallık spektrumunun kutupları arasında sert geçişler yaparak parça aramayı öğrendim diyebilirim. Altı silindirli, mekanik enjeksiyonlu benzinli motorun kapsamlı revizyonu tamamlandı sayılır. Döneminde bile zor bir iş sayılan, soğuk çalıştırmadan sıcak çalışma düzenine geçişi sağlayan kompleks mekanizma artık pürüzsüz işliyor. Bunun için otomobilimin tüm işlerini idare eden Talha Usta’ya bir de buradan teşekkür etmeliyim. Kendisinin motordaki işleri bitti sayılır, sırada yürüyen aksam var ki otomobillerde yaş kavramı büyük ölçüde yürüyen aksamda gizli. Yıllar içinde sertleşen takozlar, damperler ve yaylar başta olmak üzere süspansiyon sistemi tamamıyla revize edilecek. Bunun kırmızı otomobilin sürüşünü en az on yıl gençleştirmesini bekliyorum. Talha Usta’nın ara ara yolladığı ‘teste gel’ mesajları bu sürecin en keyifli kısmı. Eski ve yeni insanları, tozlu bilgileri, Almanya’daki yedek parçacıları, Talha’nın sabrını ve banka hesabımı bir araya getiren kırmızı otomobilin işi tamamlandığında yollara çıkacağım ve bugünkü gibi set set analog fotoğraflar eşliğinde, hikayeler yaratacağım. #bmwclassic #bmw #5series #e28 #35mm #leica #leicam6 #kodak #portra800 #filmphotography #filmisnotdead
Pink Floyd klipleriyle benzer duygular uyandıran kısa, sade bir sürüş. Otomobilden çayırlara taşan High Hopes solosu eşliğinde Kodak Gold filme kaydettiğim fotoğrafları yine aynı şarkı çalarken paylaşıyorum. #35mm #leica #leicaM6 #kodakgold200 #filmphotography #filmisnotdead #filmcommunity #mini #cooper #roadtrip
Otelde sabahın ilk yumurtası kırılmamışken, Münih’ten yola çıkıyor ve güneye, Enzo Ferrari’nin evi Modena’ya doğru sürüşe başlıyorum. Avusturya sınırını geçtiğimde, navigasyon ekranında tanıdık köylerin isimleri beliriyor. Geçen Mayıs ayında çığ yüzünden kapalı olduğu için bana ve M2 Competition otomobilime yol vermeyen Hahntennjoch Geçidi’nin Kasım’da açık olacağına hiç ihtimal vermiyorum. Yine de üçüncü kez denemeye değmez mi? O akşam autostrada üzerinde 110km/s sabit hızla yol alırken gün içinde olanları zihnimde tekrar tekrar oynatıyorum: Hahntennjoch açıktı, bomboştu, karla kaplıydı… Gran Turismo teaser’ı gibi görünen bu sürüş cennetinde 340bg’lik arkadan tahrikli bir ateşli hatchback ile tek başımaydım. Yaklaşık üç saat boyunca sadece sürüş yapmış ve yoruldukça fotoğraflar çekmek için mola vermiştim. İlk iki denememde beni yoldan çeviren Hahntennjoch, bu kez eli açık davranarak büyük bir hediye sunmuştu. Yoğun sürüş deneyimi, soğuk hava ve 2000 metrede kardan yansıyan sert güneş ışığı bir araya gelince enerjim beklediğimden çok daha çabuk tükeniyor ve otoyolda birkaç kez başım öne düşüyor. Yakıt tankları eşek idrarıyla doldurulmuş gibi görünen bir istasyonda mecburen duruyor ve bir kahve daha alıyorum. Neyse ki İtalya’da kötü kahve içmek söz konusu değil… İçeriden Coşkun Aral kadar yelekli bir pompacı çıkıyor ve yakıt almayacağımı anlayınca bozuk bir yüz ifadesi takınıyor. Ona bir sigara veriyorum derken elimdeki Leica ilgisini çekiyor, biraz sohbet ediyoruz ve makaramdaki son birkaç kareyi onun için kullanmaya karar veriyorum. 36 kare tükendiğinde, yorgunluktan makarayı geri sarmayı unutuyor ve kameranın kapağını açtıktan birkaç saniye sonra hatamı fark ediyorum. O anda pompacının tüm aile bireylerine küfür ederek kapağı tekrar kapatmama rağmen film hasar görüyor. Keyfim kaçsa da Enzo Ferrari’nin köyünde buna üzülecek değilim, yarın görmem gereken bir hiper otomobil sergisi var, şimdi tekrar yola koyulmalıyım. #35mm #leica #leicaM6 #kodak #portra800 #filmphotography #filmisnotdead #bmw #m140i #roadtrip
16 yaşındaki oğlu McLaren’da mühendislik stajına başlayan arkadaşım Marc dün şöyle bir şey söyledi: Otomobil hayatımızı şekillendiriyor. Oğluma yıllar önce bir proje otomobili hediye etmeseydim, bugün Senna motoruyla uğraşıyor olmayacaktı. Geçen hafta, yeni otomobilimle ilk sürüşümü Ankara’dan İstanbul’a yaptım. Eve vardığımda, Emre ve Ümit onu incelerken, son enerjimle o anları kaydettim. Film banyodan bugün çıktı ve fotoğraflara bakarken Marc’ı hatırladım, ona hak verdim. Evet, otomobil hayatımızı şekillendiriyor. Öyle olmasaydı, 35 yıllık bir klasiğin içinde üç yaşına dönen Emre ve Ümit hayatımda olmayacaktı. Otomobiller, güzel şeyler, iyi ki varlar.

SON YAZILAR

%d blogcu bunu beğendi: