Blogum doğduğundan bu yana, abartısız, yüzlerce insanın doğru otomobil tercihi yapmasını sağladım ki otomobil blogu yazmanın beni en çok mutlu eden yanlarından biri de budur.

Otomobili ulaşım aracından fazlası olarak görmeyen abilerin, ablaların forum saçmalıklarına kanmalarına mani olmak ne büyük mutluluk.

Zaman zaman Ramazan yayınlarındaki sorulara benzeyen türden şeyler geldiği de doğrudur. Bu arada çocukken, o tarz programları sununanların kalan 11 ayda yattığını sanırdım. Hatta bir dönem TV’de Ramazan programı yapmak istemiştim.

-Büyüyünce ne olacaksın yavrum?
-Ramazan ayında gönül insanına dönüşen ve 11 ay boyunca yatıp şiir ezberleyenlerden olacağım amca!
-???

Evet, sorular bazen oruç ayını hatırlatıyor bana…

Hocam virajlı yollarda ESP kapatmak günah mıdır?

Hocam diz mesafesi olmayan coupe arka koltuğu caiz midir? Değilse, arka koltuğu söküp yerine takla barı takabilir miyim?

Gibi…

Canım okurlarım, sorularınız beni çoğu zaman mutlu ediyor fakat artık gerçekten yetişemiyorum. Bazen günde iki haneli adetlere ulaşıyor onay bekleyen sorular… Takdir edersiniz ki, birini cevaplayıp bir diğerini boş geçmek de olmuyor.

Zaten birkaç aydır blogum için üretken olamıyorum çünkü zamanım yok. Bu nedenle soru-cevap bahsine bir son vermek zorundayım ki yazmaya ayırabildiğim azıcık zamanda keyifli bir şeyler üretebileyim.

Yorum formatında gelen soruları onaylamaya devam edeceğim çünkü bazen okurlar birbirlerine yardımcı oluyor.

Bana kızmayacağınızı umuyorum. Bu arada son aylardaki sessizliğimin nedenini merak edenleriniz var, biliyorum. Biraz daha zaman lütfen 🙂

iPad’im suratıma düşmeden önce, sizlere yazdığım iyi geceler mesajıma son vermek isterim.

Sizi seviyorum
İsmail