
Bahçeköy-Kemerburgaz orman yolu gece yarısından sonra esrarengiz bir yere dönüşür. Işıkları olmayan bu yol, gecenin sessizliğinde diğer otomobilleri aydınlatır ve sürate rüzgar sesiyle alkış tutar. Burada günaşırı sürüşe çıktığım gecelerin bazılarında, ancak Comfortably Numb solosuyla erişebildiğim yükseklikleri gördüğümü hatırlıyorum. Farlar sarımtırak bir perde oluşturur ve yaprakların, trafik tabelalarının ve parlayan asfaltın başrol paylaştığı bir kısa film başlar. Üç beş dakikalık bu performansın sonunda hararetin ve nefesin normale dönüşü beklenir. Eve dönüş ise, içinde tombul şişe Efes tüketilen beyaz bir Şahin’in hızıyla gerçekleşir, bu sırada sahneyi çoğunlukla David Gilmour alır.
Bu yolu gece geçmeyeli uzun zaman oldu. Yeşili onurlandıran gün ışığı az evvel bahsettiğim kısa filmi kaldıramayacak kadar naiftir. Bu yüzden yeşili, oksijeni ve otomotiv sanatını kararınca tadıp eve dönmek en iyisi.
